حاج محمود شاه علی، از وارثان سابق حمام شاه علی است که در دوره‌ی صفوی ساخته شده است. اصلی‌ترین قسمت‌های این حمام که به ثبت ملی رسیده، سربینه و گرمخانه است. در سربینه‌ی حمام شاه علی، از کاشی‌های معرق، هفت‌رنگ و کاشی‌های خشتی استفاده شده است که هم منجر به عایق‌بندی سطوح می‌گردد و هم فضای دلنشین و چشم‌نوازی را ایجاد می‌کند و علاوه بر نقوش گل، گیاه و حیوان که در کاشی‌کاری مرسوم بوده، از تزئینات نقوش انسانی هم استفاده شده است. در ساخت این حمام، از آجر و سنگ مرمر استفاده شده است تا در مقابل آب مقاومت داشته باشد. ویژگی بارز این حمام نسبت به سایر حمام‌ها، این است که آن‌ها به دلیل آب و مسائل دیگر، در گود ساخته می‌شده و سقف گنبدی داشتند؛ اما حمام شاه علی در کف ساخته شده و سقفش نیز به صورت تخت است. برای گرم کردن این حمام، از خار و بوته و برگ درختان که از بیابان‌ها و دهات اطراف اصفهان به صورت هیزم و سوخت جمع‌آوری شده و به اصفهان می‌آوردند، استفاده می‌شد.
