خانه شیخ الاسلام یا عمارت دیوانخانه شیخ الاسلام، یکی از خانههای تاریخی شهر اصفهان است که ساخت اولیهی این بنا، در زمان صفویه انجام شده و هدیهی شاه عباس به دخترش “سرو قدخانوم “و دامادش “محقق سبزواری” از علمای بزرگ دورهی صفوی است. در زمان حکومت شاه عباس دوم، محمد باقر سبزواری که به محقق سبزواری مشهور بود؛ به اصفهان نقل مکان کرده و پس از مدتی به درخواست شاه عباس دوم، منصب امام جمعه و شیخ الاسلامی شهر اصفهان را میپذیرد. منصب شیخ الاسلامی که در عصر صفویه رایج شد، به کسی اطلاق میگشت که دارای مقام قضاوت و داوری شرعی و نیز رسیدگی به شکایات بوده است. به دستور شاه عباس، باغی در نزدیکی باغ همایون که احتمالاً از دوران حکومتی دیلمیان برجای مانده بود، در اختیار شیخ الاسلام قرار گرفت. به دستور پادشاه عمارتی درخورد در این باغ ساخته می شود که دیوانخانه شیخ الاسلام نامیده می شود و در ساخت آن از سبک معماری چهل ستون الهام گرفته می شود. خانه ای وسیع با مساحت 1445 متر مربع ساخته می شود. این خانه علاوه بر اقامت شیخ الاسلام و رسیدگی به امور قضا، برای مراسم سوگواری به خصوص در ماه های محرم و صفر نیز مورد استفاده قرار می گرفته است.