حمام شیخ بهایی اصفهان

 حمام شیخ بهایی ظاهری مانند دیگر حمام های عمومی ایران دارد اما نکته ای که آن را متفاوت ساخته، گرم شدن آن به وسیله یک شعله می باشد. این بنا که به حمام اسرار آمیز اصفهان معروف است  در دوره صفویه توسط شیخ بهائی ساخته شده است. حمام شیخ بهائی در سال 1377 با شماره ثبت 2063 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

راز گرم شدن حمام شیخ بهائی

در طول تاریخ دانشمندان زیادی به دنبال کشف راز شعله حمام شیخ بهایی بوده اند. در تحقیقات صورت گرفته آن ها به یک سیستم سفالی لوله کشی در زیر بنا رسیدیند که در حدفاصل آبریزگاه حمام و مسجد جامع اصفهان قرار داشته و گازهایی همچون اکسیدهای گوگردی و متان را با روش مکش طبیعی به سمت مشعل خزینه هدایت می کرده تا به عنوان منبع گرما در آن بسوزند و حرارت بالایی تولید کنند. احتمالاتی وجود دارد که این گازها از مواد زاید دفع شده همین حمام جمع آوری می شده است. مطالعات باستان شناسی صورت گرفته در این مکان نشان از آن دارد که لوله های فاضلاب شهری اصفهان به سمت خزینه حمام هدایت می شده است. تولید سوخت از طریق فاضلاب که بیوگاز نام دارد، در کشورهای پیشرفته امری مرسوم می باشد که گویا شیخ بهائی دانشمند زبده کشورمان در آن دوره این عمل را به کار گرفته است.
از آن جایی که این حمام در جوار عصارخانه جماله می باشد، برخی گمانه زنی ها حاکی از آن است که سوخت حمام از روغن عصارخانه تامین می شده است. اما یک مخترع از مشهد توانسته است حمام شیخ بهایی اصفهان را شبیه سازی کند و به معمای آن دست یابد. تحقیقات او نشانگر آن است که منبع آب این حمام از جنس طلا بوده و از آن جایی که طلا رساناترین فلز برای انتقال گرما می باشد، با حرارتی کم انرژی بسیار زیادی تولید می نمود. از آن جایی که طلا از ارزش بالایی برخوردار است، این راز همیشه سر به مهر باقی مانده تا از سرقت این منبع جلوگیری به عمل آید. خوب است بدانید که این مخترع برای شبیه سازی حمام شیخ بهایی موفق به کسب دو نشان طلا از سوئیس و مسکو شد.

آدرس :

اصفهان/ خیابان عبدالرازق/ کوچه شیخ بهائی