آرامگاه بابا رکن‌الدین مربوط به دوره صفوی است و در مجموعه‌ی تخت فولاد واقع شده است. این بقعه از لحاظ نقشه، تناسب کامل معماری، جزئیات بنا و گنبد، از سایر بناهای موجود در تخت فولاد متمایز گشته و از اهمیت خاصی بر خوردار است. از خصوصیت‌های استثنایی این بنا، به کار بردن سمبل‌های عددی مثل عدد 5 در پلان بنا و 12 در گنبد بنا است که به نظر می‌رسد نشانگر پایبندی و ارادت وی به پنج تن آل عبا و دوازده امام باشد. نقشه خارجی بنا به صورت پنج ضلعی به ابعاد ۱۱/۷۰ متر است که به ضلع شمال شرقی آن سردری بلند با غرفه‌های دو طبقه در طرفین اضافه کرده‌اند، و محور اصلی بنا دقیقآ با قبله تطبیق می‌کند. سردر بنا در ضلع شمال شرقی بقعه واقع شده و شامل ایوان بلندی به ارتفاع ۷/۹۰ متر است و دارای کتیبه‌ای به خط ثلث سفید بر متن کاشی لاجوردی برقلم محمد صالح اصفهانی خطاط مشهور دوره شاه عباس اول صفوی است. سنگ قبر بابا رکن الدین از جنس مرمر در ابعاد ۷۶۱۲۰۱۲۰ سانتیمتر است که ساده و بدون نوشته و تزیین است.
