مناره ساربان اصفهان

منار ساربان اصفهان که در خیابان کمال اصفهان واقع شده یا به عبارتی در شمال محله جویباره که جزء بافت قدیمی یهودی ‌نشین اصفهان واقع شده است از زیباترین و بلندترین مناره های تاریخی اصفهان در عهد سلجوقی یعنی قرن ۶ هجری می ‌باشد و تزئینات آجر و کاشیدارا  است. مناره ساربان شباهت هایی با مناره مسجد علی دارد منار ساربان حدود 44 متر بلندی دارد و قطر تحتانی منار ساربان اصفهان 4.2 متر است. ارتفاع این مناره در برخی منابع 44 متر و برخی ۵۴ متر آمده است منار ساربان در سه طبقه و بدون پایه ساخته شده است.

مناره ها یکی از سازه های اصلی معماری ایرانی هستند که در دوره های مختلف تاریخی از آنها  به‌ عنوان برج آتش یا برج نشانه یا رهنما برای راهنمایی کاروان ‌ها در مسیر جاده ‌ها و نشان دادن مکان های اصلی بافت شهری و یا به عنوان محل خبر رسانی یا اذان ‌گویی استفاده می شده  است. ساربان نیز در زبان فارسی به معنای شتربان یا نگهبان شتر است و از آنجا  که منار ساربان به عنوان یک سازه منفرد، بلند و شاخص از بیشتر نواحی و جوانب بیرون و درون  شهر به خوبی قابل مشاهده بوده است به نظر می رسد که کاربری اصلی آن راهنمایی و  جهت ‌یابی کاروان ها برای دسترسی به مرکز شهر بوده است.

كتیبه های موجود در مناره ساربان سه عدد هستند كه با خط كوفی نوشته شده اند.این كتیبه ها در زمانی كه مورد بررسی یكی از محققین قرار كرفته سالم نبوده و عوامل جوی مانند سرما و گرما و تابش آفتاب اثر بسیار برروی آن گذاشته بودند به هر حال مفاد كتیبه ها شامل عبارات مذهبی است.