حمام علی‌قُلی‌آقا در منطقه‌ی بیدآباد اصفهان، به وسیله‌ی شخصی به همین نام که از درباریان دو پادشاه صفوی یعنی شاه سلیمان و شاه سلطان حسین صفوی و در مجموعه‌ای که خودش بانی آن بود، در سال ۱۱۲۵ هجری قمری ساخته شده است. این حمام از نوع معماری سبک اصفهان در اواخر عصر صفوی است و بنای آن، دو حمام بزرگ و کوچک و فضای چال‌حوض را شامل می‌شود. هر یک از این دو حمام، از دو بخش اصلی سربینه و گرم‌خانه تشکیل شده است؛ به‌طوری‌که در آن دوره، مردان و زنان می‌توانستند به صورت جداگانه از آن استفاده نمایند. مخزن حمام علیقلی آقا از سوختن چوب و زغال گرم می‌شد و حتی دود حاصل از آن را به داخل لوله هایی که در کف، وجود دارد؛ هدایت می کردند تا برای ضدعفونی و گرم کردن سایر قسمت‌ها نیز مورد استفاده قرار گیرد و بدین ترتیب، از کمترین انرژی موجود به بهترین وجه استفاده می‌کردند. یکی از نکات جالب این گرمابه، سیستم نوردهی آن است؛ روشنایی از روزنه‌هایی تأمین می‌شود که بر روی سقف گنبدی شکل حمام تعبیه گردیده است و در این روزنه‌ها، شیشه‌های محدبی و عدسی شکل وجود دارد. خاصیت محدبی این شیشه‌ها علاوه بر جلوگیری از اتلاف انرژی، باعث شکست نور شده و روشنایی را پخش می‌کند و ویژگی جالب دیگر این است که شیشه‌ها، از یک طرف نور را عبور می‌دهند و کسی که در پشت بام باشد، نمی‌تواند داخل حمام را ببیند. این بنا، اینک (پس از بازسازی و ترمیم) به صورت موزه‌ی مردم‌شناسی در معرض دید عموم گردشگران قرار گرفته است.
